English camp - Interview

English camp
Meehelpen op het English camp was leuk en interessant. Watdonkitia school is een private school, dus het is een school voor de rijkere Thaise mensen. Er zitten 2000 kinderen op de school, en de klassen bestaan vaak uit 40 tot 50 kinderen, ik zie mezelf daar dus echt geen lesgeven, gelukkig hoeft dat ook niet. Op de school werken 5 buitenlanders. 2 Hollanders, een Belg en een jongen uit Afrika en nog iemand uit.. weet ik niet meer. Deze leerkrachten wonen hier en geven de Engelse lessen op de school. De kinderen die het English program volgen krijgen 18 uur in de week Engelse les. Ik vond het erg interessant om te zien hoe goed deze kinderen Engels spreken, en vooral omdat de kinderen nog zo jong zijn. Allereerst moesten we ons voorstellen en stelden de kinderen een aantal vragen aan ons about our birthday, favourite hobby, favourite animal and favourite Thai food. De kinderen moesten de antwoorden van wat we vertelden opschrijven in hun boek. Vervolgens moesten we 4 keer 20 minuten lesgeven aan een groep kinderen. Of ja, lesgeven was het niet echt, we stonden op een post onder een boom. Wanneer de kinderen kwamen hebben we hun een liedje aangeleerd en vervolgens een spel gedaan, meestal de memory. Na de middaglunch zijn we het Mrigadayavan Palace gaan bekijken, palace van de vijfde koning, King Rama. Echt een mega- groot paleis, helaas mogen er geen foto’s gemaakt worden. Het paleis is gebouwd op palen en je loopt door een heleboel gangen naar verschillende kamers. De kamers hebben wel muren, maar wanneer je door de gangen loopt heb je alleen maar een dak boven je hoofd. Open ruimten in huizen etc. zie je vaak in Thailand omdat het toch het hele jaar warm is.

Interview
Toen we vanmorgen bij the office ERIC (English resort information centre) aankwamen dacht ik oohhh nee…. ik hoopte op een niet al te officiële bijeenkomst, maar helaas, inderdaad een microfoon en een zaal met rijen stoelen en tafels. Normaal gesproken zou dit echt niets voor mij zijn geweest!!! In Thailand is het belangrijk dat alles heel officieel gebeurd. Allereerst wordt de bijeenkomst geopend. Dit duurt een half uur tot 3 kwartier. De foto van de koning staat op het podium en de kaarsen worden aangestoken. Iedereen gaat staan en er is een moment van stilte, zie foto.
's Morgens heb ik niets hoeven doen, alleen maar geluisterd, en af en toe werd het volgens mij speciaal voor mij, in het Engels vertaald. 's Middags heeft Jack me een uur lang vragen gesteld. Was trouwens een erg leuke man, hij had zelf ook een jaar in Amerika lesgegeven. Ik vond het interessant om zijn verhalen te horen, hij had ook foto’s meegenomen die ik mocht bekijken. De leerkrachten waren heel geïnteresseerd waardoor ik het erg leuk vond om te vertellen. Ze stelden vooral vragen over hoe we in Nederland lesgeven en wat de verschillen zijn. Ook vroegen ze wat ik dacht dat het onderwijsprobleem in Thailand is. Gelukkig had Jack me de dag van tevoren de vragen gemaild, zodat ik me een beetje kon voorbereiden. Dus hier had ik wel even diep over nagedacht ja. En vervolgens wat mijn suggesties zijn, tja.. ik heb proberen te vertellen hoe wij in Nederland lesgeven. Allereerst even netjes verteld dat er vroeger in Nederland ook veel klassikaal werd lesgeven zoals nu in Thailand gebeurd, maar dat mij nu geleerd wordt de kinderen in groepen te laten werken. Ook heb ik hun als uhhm ‘advies’ gegeven om thematisch te gaan werken. Oh ja, wat trouwens erg grappig is, de meeting ging over English education dus er waren alleen maar Engelse leerkrachten. Alles wat ik vertelde werd in het Thais vertaald, hihi.

Ik heb net mijn spullen gepakt voor het weekendje naar Ko Samui. Ik heb er erg veel zin in! Maar eerst hebben we een etentje omdat Tanya vandaag jarig is. We hadden vanmorgen trouwens het huis versierd met ballonnen. Tanya ik hoop dat je je hier ook een beetje jarig voelt vandaag….